اولین وصیت من به شما راجع به نماز است ،چیزی  را که فردای قیامت به آن رسیدگی می کنند نماز است پس سعی کنید در حد توانتان نمازهایتان را سر وقت بخوانید و قبل از شروع نماز از خداوند منّان توفیق حضور قلب و خضوع و خشوع در نماز طلب کنید. به همه شما وصیت می کنم همه ی شما که این صفحه را می خوانید قرآن را بیشتر بخوانید بیشتر بشناسید بیشتر عشق بورزید بیشتر معرفت به قرآن داشته باشید بیشتر دردهایتان را با قرآن درمان کنید سعی کنید قرآن انیس و مونستان باشد نه زینت دکورها و طاقچه های منزلتان بهتر است قرآن را زینت قلبتان کنید.

به دوستان و برادران عزیزم وصیت می کنم کاری نکنند که صدای غربت فرزند زهرا(س) ، «مقام معظم رهبری» را که همان ناله ی غریبانه ی فاطمه(س) خواهد بود به گوش برسد همان طوری که زمان امام خمینی(ره) گوش به فرمان بودید و در صحنه های انقلاب حاضر و آماده ی ایثار از جان و مال و زندگی جهت بارورتر شدن درخت تنومند اسلام ناب که 1400 سال پیش بدست توانای خاتم پیغمبران محمّدبن عبدالله(ص) کاشته شده و با خون فاطمه ی زهرا(س)بین درب و دیوار و عرق  خون آلود پیشانی حیدر،جگر پاره ی امام حسن(ع) درمیان تشت، بدن پاره پاره و رگ بریده ی حلقوم أبی عبدالله(ع) و خونهای جاری شده از ابدان شهدای کربلا و کربلای ایران آبیاری شده باشند نگذارید که آن واقعه تکرار شود !!

حتماً می پرسید کدام واقعه؟ همان واقعه ای که بی بی فاطمه ی زهرا(س) نیمه ی دل شب دست به دعا بردارد که «اللّهم عجّل وفاتی» ، همان واقعه ای که علی(ع) از تنهایی با چاه درد دل کند ، همان واقعه ای که امام حسن مجتبی(ع) را سنگ بزنند و آنقدر مظلوم و غریبش کنند که بعد از مرگش جنازه اش را تیرباران کنند ، همان واقعه ای که امام حسین (ع) فریاد بزند «هل من ناصر ینصرنی»فقط پیکرهای بی سر شهدا تکان بخورد ، همان واقعه ای که امام صادق(ع) بفرمایند : به تعداد انگشتان یک دست یار و یاور واقعی ندارم ، همان واقعه ای که .... و نهایتاً همان واقعه ای که امام خمینی(ره)بگویند : من جام زهر نوشیده ام و ناله ی غریبانه ی «اللّهم عجّل وفاتی»او فاطمه(س) را به گریه آورد!!!

شیعه ها ، مسلمونا، حزب اللّهی ها ، بسیجی ها و .... نگذارید تاریخ مظلومیّت شیعه تکرار شود .