اساساً هر چیز که موجود می شود کمال منتزعی دارد و خلق شده است برای اینکه به کمال منتزع خود برسد . و به طور کلی ناموس این عالم چنین است که هر چیزی وجودش از نقص شروع می شود و مسیرش ، مسیر کمال است ، برای اینکه به کمال لایق خود و کمالی که امکان رسیدن به آن را دارد برسد .

طبعاً بعثت انبیاء هم برای تکمیل انسان است.

در قرآن یک جا تصریح می کند:"وما خلقت الجن و الإنس الا لیعبدون" غایت خلقت انسان و موجود دیگری که آنرا جن می نامد را عبادت شمرده است و این ممکن است برای فهم ما خیلی ثقیل باشد که آخر ، عبادت چه فایده ای برای خدا دارد؟

[از نظر قرآن]انبیاءعلیهم السلام آمده اند برای اینکه بشر را به سعادت خودش که غایت سعادت از نظر آنها پرستش خداوند است، برسانند.طبعاً به این معنا در منطق اسلام هدف از زندگی ، جز معبود چیز دیگری نمی تواند باشد . یعنی قرآن می خواهد انسان را بسازد و می خواهد به او هدف و آرمان بدهد ، و هدف و آرمانی اسلام می خواهد بدهد فقط خدا است و بس ،...

در اسلام همه چیز بر محور خدا دور می زند چه از نظر هدف بعثت انبیاء علیهم السلامو چه از نظر هدف زندگی یک فرد.

در مورد انسان کامل که هدف از زندگیش چیست ، از زبان ابراهیم علیه السلاممی گوید :"ان صلاتی و نسکی و محیای و مماتی لله رب العالمین" اخلاص مورد نظر است . عبد مخلص، که حاکمی جز اندیشه خدا در وجود او نیست.

استاد شهید مرتضی مطهری

کتاب آزادی بندگی