قافله عشق در سفر تاریخ است و این تفسیری است بر آنچه فرموده اند: کُلُّ یَومٍ عاشورا و کُلُّ أَرضٍ کربلا ... این سخنی است که پشت شیطان را می لرزاند و یاران حق را به فیَضان دائم رحمت او امیدوار می سازد.

... و تو، ای آنکه در سال شصت و یکم هجری هنوز در ذخایرِ تقدیرنهفته بوده ای و اکنون، در این دوران جاهلیت ثانی و عصر توبه ی بشریت ، پای به سیاره ی زمین نهاده ای ،نومید مشو، که تو را نیز عاشورایی است و کربلایی که تشنه ی خون توست و انتظار می کشد تا تو زنجیر خاک از پای اراده ات بگشایی و از خود و دلبستگی هایش هجرت کنی و به کهف حَصینِ لا زمان و لا مَکانِ ولایت ملحق شوی و فراتر از زمان و مکان ، خود را به قافله ی سال شصت و یکم هجری برسانی و در رکاب امام عشق به شهادت رسی...

یاران! شتاب کنید ، قافله در راه است. می گویند گناهکاران را نمی پذیرند؟ آری ، گناهکاران را در این قافله راهی نیست... اما پشیمانان را می پذیرند. آدم نیز در این قافله ملازم رکاب حسین است، که او سرسلسله ی خیل پشیمانان است،و اگر نبود باب توبه ای که خداوند با خون حسین میان زمین و آسمان گشوده است، آدم نیز دهشت زده و رها شده و سرگردان، در این برهوت گمگشتگی وا می ماند.

سید شهیدان اهل قلم

شهید سید مرتضی آوینی

کتاب فتح خون