|
رها باید شد بگریز از نوسان... بایست از دوران .. بازگرد به نقطه بازگشت.
|
«نفس های انسان گام هایی است که به سوی مرگ برمی دارد .» حضرت علی علیه السلام سخنانی از این دست که مالامال از مرگ آگاهی باشد بسیار دارند ... مرگ آغاز حیاتی دیگر است ؛ حیاتی که دیگر با فنا و مرگ درآمیخته نیست . حیاتی بی مرگ و مطلق . زندگی این عالم در میان دو عدم معنا می گیرد؛عالم پس از مرگ همان عالم پیش از تولد است و انسان در بین این دو عدم فرصت زیستن دارد . زندگی دنیا با مرگ درآمیخته است؛روشنایی هایش با تاریکی ، شادی هایش با رنج ، خنده هایش با گریه ، پیروزی هایش با شکست ، زیبایی هایش با زشتی ، جوانی اش با پیری . بالاخره وجودش با عدم . حقیقت این عالم فنا است و انسان را نه برای فنا ، که برای بقا آفریده اند :«خلقتم للبقا لا للفناء واسمعوا دعوة الموت آذانکم قبل أن یدعی بکم»؛دعوت مرگ را به گوش گیرید ، پیش از آنکه مرگ شما را فراخواند ... به سخن علی علیه السلام گوش بسپاریم : «دلهاتان را از دنیا بیرون کنید، پیش از آنکه بدن های شما را از آن بیرون ببرند .» سید شهیدان اهل قلم شهید سید مرتضی آوینی [ شنبه 92/8/11 ] [ 8:15 صبح ] [ ذره ای از وجود ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  |
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] |
